SCABELLUM

SCABELLUM
SCABELLUM
Graece ὑποπόδιον, ad verbum Suppedium, unde σουππέδια apud Nicetam pro scabellis, quae pedibus supponuntur. Graecis recentioribus ποδαρούλια, quam tamen vocem Eustathius
interpretatur γυναικεῖα ὑποπόδια, muliebria scabella, quae ἀίθρανα Suidae, ἐκ τοῦ αἴθειν, quod per foramen eorum, prunarum inclusarum calore, hiemali tempore calesianr. Latinis quoque pedicula, unde pedicularii iisdem dicti, qui Graecis ποδοψόφοι. nempe in Theatris saltationibusqueve Veter. qui pede pulpitum percuriobant ad incentivum dandum, calceô id ferreô aut ligneô faciebant; cuiusmodi lignea sandalia Latini videntur scabella appellâsse, vel quod instar scabellorum ex ligno essent, vel quod scabella potius essent revera, h. e. ὑποπόδια, quae pede feriebantur cum lignea aut ferrea solea, ut sonantior ederetur crepitus. Cuiusmodi crepitaculi genus et insacris et in theatris fere semper cum symphoniis, tibiis, cymbalis aliisque crotalorum generibus. iungebatur. Cicer. pro Caelio. Mimi ergo iam exitus, non fabulae: in quo cum clausula non invenitur, fugit aliquis e manibus, deinde scabella concrepant, aulaeum tollitur. Augustin. de Musica l. 4. Veluti cum Symphoniaci scabella et cymbala pedibus feriantur, cerlis quidem numeris ---- sed tamen tenore perpetuo: ita ut si tibias non audias, nullô modô ibi notane possis, quousque procurrrat connexio pedum et unde rursus ad caput ???deatur. Quia autem sine ulla toni variatione, tenore quôdam perpetuô et aequali ad pedem feriebantur, (uti quoque alibi diximus) inde etiam ex Graeco syntona sunt appellata, uti discimus ex Quintiliano l. 9. c. 4. Praeterea vero et testarum crepitus saltantibus Pantomimis adhibebatur, strepitus item digitorum, alia; quae omnia crepitaculorum genera solis constabant rhythmis, et in ea Musicae parte ponebantur, quam Khythmicam vocârunt Veteres. Vide pluta hanc in rem apud Casaubon. ad Caligul. Sueton. c. 54. ubi Aquitanis Hispanisque cascabellos etiamnum dici, et Rabbi Ionam vocem quoque usurpare, in Gap desc: Hebrew, inter alia, notat: Salmas. ad Vopisc. in Carino, c. 19. et hic passim, inprimis in vocibus Crupezia et Pedicularii. v. 117.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • Scabellum — (lat.), 1) ein niedriger Sessel, Fußschemel; 2) musikalisches Instrument, bestand in einem Schlauch od. cylindrischen Körper, dessen Grund u. Oberflächen mit ledernen Seitenflächen verbunden waren. Das S. wurde mit Füßen getreten u. gab… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Scabellum — (lat.), Schemel (in Frankfurt a. M. Schawell); bei den alten Römern auch das Taktbrett, eine Art hoher Holzsohlen, mit denen die den Tanz begleitenden Flötenspieler den Takt traten …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Scabellum — Scabẹllum   [lateinisch] das, s/...la, griechisch Krupalon, Krupezon, antike Fußklapper, bestehend aus zwei am Fersenteil miteinander verbundenen Holz oder Metallplatten, die wie eine Sandale am Fuß getragen wurde. Zwischen den beiden Platten… …   Universal-Lexikon

  • Scabellum — Das Scabellum (lat.; eine andere Bezeichnung ist griech.: Krupalon / Krupezon) war ein antiker Fußklapper, der aus zwei am Fersenteil miteinander verbundenen Holz oder Metallplatten bestand, die wie eine Sandale am Fuß getragen wurden. Zwischen… …   Deutsch Wikipedia

  • scabellum — n. [L. scabellum, footstool] (ARTHROPODA: Insecta) In Diptera, the distal basal portion of the halteres …   Dictionary of invertebrate zoology

  • Scabellum — Sca|bel|lum [sk...] das; s, ...lla <aus gleichbed. lat. scabellum> in der Antike wie eine Sandale am Fuß getragene Klapper aus zwei an der Ferse miteinander verbundenen Brettchen, die zur Unterstützung des ↑Rhythmus dient (Mus.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • CONTUMELIAE Scabellum — vide infra, ubi de Homicidio, it. voce Reus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • СКАМЕЙКА —    • Scabellum и scamnum,          больших или меньших размеров. В общественной жизни (в суде, в больших банях) С. употреблялись часто, в домашнем же быту редко, но зато С. под ноги были в последнем в большом употреблении. Их форма и материал… …   Реальный словарь классических древностей

  • écheveau — [ eʃ(ə)vo ] n. m. • XVe; eschevel déb. XIVe; lat. scabellum « tabouret » (→ escabeau), par ext. « dévidoir », puis « écheveau » 1 ♦ Assemblage de fils repliés et réunis par un fil de liage. Écheveau de laine, de soie. « Un grand dévidoir dont les …   Encyclopédie Universelle

  • escabeau — [ ɛskabo ] n. m. • 1471; scabel 1419; lat. scabellum → écheveau 1 ♦ Siège de bois peu élevé, sans bras ni dossier, pour une personne. ⇒ sellette, tabouret. Escabeau à trois, à quatre pieds. Petit banc où l on s agenouille (⇒ agenouilloir), où l… …   Encyclopédie Universelle

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”